Ostatni film Murnaua zrealizowany w Niemczech dzieli się wyraźnie na dwie części. W pierwszej - wiernej podaniu ludowemu - Faust zawiera pakt z diabłem, by ocalić swe miasto przed szalejącą epidemią dżumy. Jednak omamiony urokiem wiecznej młodości całkowicie ulega władzy szatana, oddając się hulaszczemu trybowi życia. Szatan zawarłszy umowę z archaniołem, gwarantującą mu panowanie nad światem, jeśli tylko zdoła sprowadzić Fausta na złą drogę, obwozi uczonego na swoim magicznym płaszczu po całym świecie - od przygody do przygody. Jednak wkrótce Faust wyraża pragnienie powrotu do domu. W drugiej części, w większym stopniu wiernej dramatowi Goethego, wyeksponowana zostaje raczej tragedia Małgorzaty. Faust uwodzi dziewczynę. Jej brat próbując zmazać hańbę, ginie w pojedynku z Faustem. Matka umiera ze wstydu i rozpaczy. Dziewczyna popada w obłęd. Zewsząd przeganiana układa w końcu swe dziecko w zaspie śnieżnej, niczym w kołysce. Oskarżona o dzieciobójstwo zostaje skazana na stos. Faust podejmuje rozpaczliwą próbę ocalenia ukochanej. Dzięki temu ratuje swą duszę.