To tu mieszka 5 - letni Saroo (rewelacyjny Sunny Pawar), wraz z matką, starszym bratem Guddu i młodzą siostrą. Chłopcy kradną węgiel z pociągów towarowych, który wymieniają na mleko i jedzenie, by wspomóc ciężko pracującą matkę. Pewnego dnia Saroo znowu wyrusza z bratem na poszukiwanie jakiegokolwiek zajęcia, ale zmęczony zasypia. Po przebudzeniu postanawia odnaleźć Guddu i szuka go w pociągu, ale szybko ponownie zasypia. W tym czasie pociąg rusza w daleką trasę. Po kilku dniach mały Saroo dociera do Kalkuty, daleko od domu. Pięciolatek nie zna lokalnego języka, nie potrafi powiedzieć, gdzie miszka jego rodzina. Błąkając się po ulicach miasta, natrafia na Noor, która zabiera go do swego dmu i obiecuje pomóc. Chłopiec jednak ucieka, uznając, że ma ona złe zamiary. Po kilku tygodniach tułaczki, zostaje zatrzymany przez młodego mężczyznę, który odprowadza go na posterunek policji, a stąd nikomu nieznany Saroo trafia do sierocińca. 3 miesiące później poznaje panią Sood, która zamieściła ogłoszenia w kilku gazetach, ale nikt się nie zgłosił po chłopca. W tej sytuacji zdradza mu, że pewne australijskie małżeństwo jest zainteresowane adopcją. Sood uczy Saroo angielskiego. Rok później chłopiec wyjeżdża do Tasmanii, do domu Sue i Johna Brierleya. Jego przybrani rodzice zapewniają mu wygodne życie. Jako dorosły już chłopak wyjeżdża na studia do Melbourne. Ma wielu przyjaciół z różnych krajów. Coraz częściej myśli o miejscu urodzenia. Za podszeptem swojej dziewczyny Lucy, amerykańskiej studentki, korzysta Google Earth, by odnaleźć swoje rodzinne miasto w Indiach. W tych poczynaniach wspiera go gorąco jego przybrana matka Sue.