Jean jest dezerterem i w sekrecie przybywa do Hawru. Tam odwiedza podrzędny lokal, w którym poznaje Nelly. Kobieta ukrywa się przed Zabelem, który zabił jej narzeczonego. Jean i Nelly zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Film uznaje się za najbardziej reprezentatywną pozycję francuskiego „realizmu poetyckiego”. Nakręcone w 1938 dzieło Marcela Carné, zostało nagrodzone w faszystowskich Włoszech Pucharem Mussoliniego.